amplau

luniau

ut i brynnu

lyfr Ymwelwyr

Stori "Blodeuwedd" o'r Mabinogi o safbwynt y ferch efallai.

Nawr rydw i'n siw^r bydd lawer o bobl yn anghytuno gyda fi ac yn dweud bod cael ei throi yn dylluan oedd y peth gwaethaf a allu wedi digwydd iddi achos ei bod hi'n dod o flodau sy'n gorfod gweld y haul ? ond dwi i'n credu bod hi'n ddigon hapus i hedfan i ffwrdd a chael rhyw fath o ryddid.........

Dwi i'n byw yn y cymoedd yn ardal Cwm Cynon a Pwll Glo Tower. Felly dwi i'n ymwybodol iawn o beth mae Cymry yn gallu eu cyflawni hyd yn oed os mae eu cefnau nhw yn erbyn y wal.

Dwi i'n falch iawn o fyw yma. Dwi i'n hynod o falch o gael fy ystyried fel Cymraes.

Mae ganddyn ni y wlad bertach yn y byd a phobl mwyaf ddawnus yn byd....

.....a bydd yr hen iaith yn parhau!!!!

Peidiwch a ddweud wrtho i bod pobl o'r cymoedd yn methu. Dwi i'n byw yn yr un ardal a'r Stereophonics a glowyr Pwll Glo Y Twr.

Dwi i'n hen greadur rhamantus - a dwi i'n methu a feddwl am unrhyw beth sy'n fwy rhamantus na dawnsio yn agos gyda'r person arbennig yn eich bywyd. Ahhhh.....

Roedd Angharad ym mlwyddyn deg pan ddaeth hi adre i ddweud bod merch yn ei dosbarth hi wedi dyweddio. Dwedodd bod pymtheg yn rhy ifanc i setlo i lawr....

Roedd dyn yn canu gitar bâs gyda llygaid brown drygionus. Roedd y merched ifanc yn sefyll wrth blaen y lwyfan pan roedd e'n chwarae. Roedd e'n ddyn hyfryd ac doedd e ddim yn ymwybodol o'r effaith a gafodd e arnyn nhw.

Y trafferth gyda dynion neis yw bod merched yn syrthio mewn cariad â nhw. Pan rydych chi mewn cariad rydych chi'n colli eich hunain.

Ond, wrth gwrs doedd y merched ddim yn gwrando...........

Fe syrthiodd ddau ffrind fi mewn cariad ar ôl amser hir o fod yn anhapus. Fe welais i nhw yn edrych ar eu gilydd ac yn edrych mor ofnadwy o hapus.

Pan ymwelais i â Dulyn am y tro cyntaf  yn ystod haf 1997 syrthais mewn cariad gyda'r lle.  Pan ddychwelais i ym mis rhagfyr yn ystod yr un flwyddyn roedd y lle'n hudol i mi. Gwelais i arwydd “Welcome Home” ar y maes awyr ac roeddwn i''n wylo. Roedd hi'n bythefnos cyn y Nadolig, roedd y gwynt y dod yn arw o'r golgledd roedd e'n methu ag oeri'r croeso a gawson ni

Dw i'n dwli ar y ffordd mae'r ddinas wedi tyfu. Roedd y strydoedd yn llawn o brynwyr Nadolig, plant gyda ei trwynau nhw wedi gwasgu yn erbyn ffenestri'r siopau i weld y pypedi, y  bwsgwyr yn Grafton Street a'r holl le yn fyw gyda swn cerddoriaeth, llon a hudoliaeth..

Ysgrifennais fersiwn saesneg o'r gân hon sef "Cleary's Window". Fe gafodd y geiriau eu cyfieithu gan yr enwog Clive Harpwood ac rydw i'n hapus tu hwnt gyda nhw. Roedd hi'n bleser pur i weithio gyda Clive - mae'r band i gyd yn ffans mawr Edward H. Rydyn ni'n gobeithio cael cyfle i weithio gydag e eto yn y dyfodol.

Pan roeddwn i yn y coleg roedd dau gochyn yn fy nosbarth. Aethon ni ar wibdaith un dydd a sylwais i sut mae eu gwallt nhw yr un lliw yn union a coeden ffawydden.

Meddyliais par mor greulon fasai 'r hydref tasech chi wedi colli eich calon i gariad â gwallt coch.

Dyna ffordd arall o edrych ar hen chwedl o'r Mabinogi am y dywysoges gymraeg a priododd frenin gwyddelig.

Roedd Branwen yn chwaer i'r cawr Bendigeidfran. Roedd dau hanner brawd gyda hi hefyd, Nisien, oedd yn dda , a Efnisien oedd yn ddrwg.

Un diwrnod pan oedd Efnisien i ffwrdd fe ddaeth frenin o Iwerddon o'r enw Matholwch i'r llys i ofyn am law Branwen. Roedd hi'n e ffansio, felly fe aeth y briodas ymlaen. Fe ddychwelodd Efnisien yn nghanol y dathlu ac roedd e'n grac iawn achos roedden nhw wedi priodi heb ei ganiatâd. Felly fe dorrodd e gynffonau celffylau'r gwyddel -  y sarhad gwaethaf.

Er mwyn esgoi rhyfel fe rhoiodd  Bendigeifran ceffylau newydd i'r Brenin ac hefyd crochan hud. Tasai rhwyun yn marw ac yn cael ei rhoi yn y crochan fe fasai nhw'n fyw eto - er bydden nhw'n fud.

Fe aeth Branwen a Matholwch i Iwerddon.

Fe aeth popeth yn dda a fe gawson nhw fab o'r enw Gwern. Ar ôl peth amser dechreuodd rhai yn y llys sôn am sarhad Efnisien.  Fe gafodd Matholwch ei berswadio i alltudio Branwen i'r gegin lle pob dydd roedd hi'n cael ei churo gan y cogydd.

Roedd ei chalon hi yn torri. Fe ddysgodd hi ddrudwen i siarad ac anfonodd hi'r deryn allan i ddod o hyd i'w frawd..

Ar ôl amser fe ddaeth ffermwyr i'r llys i ddweud bod nhw wedi gweld coedwig a mynydd yn symud tuag atyn nhw dros môr Iwerddon. Anfonon nhw am Branwen am esboniad - wrth gwrs y mynydd oedd ei frawd ac y goedwig llongau Cymru.

I dorri stori hir yn fyr fe achosodd Efnisien mwy o drafferth ac roedd brwydr caled. Wrth gwrs, roedd y crochan hud gyda'r gwyddel. Fe ddringodd Efnisien tu mewn y crochan a dorrodd e, ond roedd yr ymdrech yn ormod iddo fe a bu farw.

Dim ond saith o bobol oedd yn fyw i fynd yn ôl i Gymru gyda phen Bendigeifran. Bu farw Branwen pan dorrodd ei chalon pan welodd hi Gymru unwaith eto.

Mae'r gân hon yn gweithio ar dwy lefel. Yn gyntaf mae hi'n sôn am blant yn credu mewn dreigiau ond yn colli ffydd pan maen nhw'n tyfu lan. Ar lefel arall 'dw i'n sôn am yr iaith Gymraeg.  Mae'r hydref yn gallu bod yn amser ffrwythlon neu yn amser dadfeilio. Mae'n lan i ni i gadw'r iaith yn fyw ac i sicrhau bod ein hydref ni yn amser ffrwythlon i'r Gymraeg.

Er fy mod i'n ysgrifennu am bethau o'r byd Celtaidd, dwi i'n berson a ffydd Cristnogol cryf iawn. Dwi i'n credu yn fawr bod Duw yn gallu gofalu amdanyn ni ac does dim rhaid i ni becso.

CD1

Ysgrifennwyd y gân hon ar gyfer fy ffrind annwyl, Cheryl Beer ar ôl iddi gael ei henwynebu i wobr Ivor Novello ar gyfer ei halbym “Just another Judas”. Mae’n gân am gyfeilgarwch ac am fod yn hapus dros lwyddiant ffrind.

Cân am fod mewn cariad a rhywun sy’n mewn gwirionedd ddim mewn cymaint o gariad â chi. Mae’n bosib cerdded i ffwrdd ond mae’n rhaid i chi fod yn gryf iawn i aros i bant.

Ysbrydolwyd y gân hon gan lun gwyddelig. Mae’r ferch yn y gân yn cael ei hudo gan ddewin gwyddelig ac mae ei chalon yn gaeth iddo fe.

Darllenais i ei fod yn haws i syrthio mewn cariad a rhwyun rydych chi heb ei gwrdd a nhw achos mae'n bosib adlewyrchu eich holl delfrydau arnyn nhw. 

Ar lefel arall mae'r geiriau am angen parch a chwilio am berthynas ble mae enaid yn gallu blaguro..

Os ydych yn gyfansoddwraig yr unig beth da am golli cariad yw’r ffaith bydd hi’n bosib ysgrifennu cân am eich teimladau!

Cân am gwyno am bethau yn lle codi a gwneud rhywbeth am y sefyllfa. Mae’n rhy hawdd ceisio bod fel pobl eraill. Fydd neb yn hapus nes bod chi’n gallu bod yn hapus yn eich croen eich hunan.

Mae’r gân hon yn chwarae a’r hen ddywediad “daw haul a’r fryn”. I finnau mae’r haul wedi cyrhaedd yn barod!

Er mod i wedi dysgu mathemateg i blant , rhaid i mi gyfadde mod i ddim yn hoff iawn o rifau. Yn enwedig rhifau PIN a’r holl obsesiwn gyda hoedrannau pobl. Beth yw penblwydd ta beth? Y mwy oddyn nhw sy gyda chi yr hirach byddwch chi’n byw!

.

Cân dradoddiadol sy wedi cael ei chanu gan blyth o blant am flynyddoedd. Ein fersiwn ni yw un pync gyda chymorth oddi wrth plant Ysgol Gynradd Gymraeg Ynyswen.

Cân i’r holl plant Ysgol Gynradd Gymraeg Aberdâr. Diolch am y fraint i ddysgu yn yr ysgol am flwyddyn a’r bleser anferth o weld y plant yn perfformio bob amser Dolig.

Dychmygwch fod mewn cariad â rhywun – yn gwybod ei bod e’n “y cariad mwyaf dy fywyd” ond bod problemau gyda fe sy’n golygu beth bynnag maen e’n teimlo fydd e fyth yn fodlon bod gyda chi. Rhaid gwylio fe – yn cerrdedd i ffwrdd ac yn dweud dim. Toriad calon.

CD2

Ysgrifennwyd y gân hon ar gyfer fy ffrind annwyl, Cheryl Beer ar ôl iddi gael ei henwynebu i wobr Ivor Novello ar gyfer ei halbym “Just another Judas”. Mae’n gân am gyfeilgarwch ac am fod yn hapus dros lwyddiant ffrind.

After so many band changes it finally felt as though we had got the line-up that we wanted. The song is a celebration of co-operation and how good it feels to work with people you like who share the same vision. When you are recording, everyone is really depending on everyone else. You need to be able to trust everyone involved.

This was written when the band were still called “Fragile Earth” and as such is dedicated to Pete Cowan and Simon Jones who were involved in the first recording we did of the song. I was looking at relationships and noticing how people girls what is obviously the wrong guy and then try to make him fit the image they have in mind. The song is just a bit of fun really and not meant to be taken too seriously.

This was a combination of two different ideas. I was travelling home along the valley one evening and looked up at the sky. There really was a crescent moon and a single star. I felt a pang of loneliness for a friend I hadn’t seen in ages and wrote the verses. They sat around for a while and then we needed lyrics for something Rob was working on. As the song progressed it became heavier and needed more bite so I added the vitriolic chorus which changed the whole slant of the song from being wistful and melancholic to being angry and bitter.

Ah. Do you believe in dragons? Rob’s idea for the band name was that this was the time of year when dragons all gathered together. I was trying to pull together lots of different ideas about the creatures. I have a soft spot for them. I think they would be sad if we stop believing in them.

Paul and I wrote this together. PIN numbers drive me nuts. I hate society’s obsession with numbers. I think we are losing our humanity. He came up with the kinksy middle eight as it reminded him of the counting songs children play.

When I worked at Ysgol Gymraeg Aberdâr I felt that Christmas really started when the children did the Nativity play. Watching all their innocent faces and how proud they were to be taking part really touched me. Nothing is more important when you are a child than to be up there in a costume your parents have made for you, feeling that you are someone special just for a few moments. Here’s to the magic!

Life hands you out what it will and sometimes it is very easy to complain about it but do nothing to change things. This is a song to myself telling me to get off my butt and do something about it. I really do believe we are capable of very much more than our perceived limitations allow us to achieve. Let go – and live.

This is tied up with my first novel “The Emperor and the Butterfly”. I was empathising with one of the characters. There comes a point in a failing relationship when you know that no matter how much you love someone that it isn’t enough. They are going. They have their reasons and there is nothing you can do to change that. There are a million things you think you should have said but even if you said them all it would make no difference. So you have to watch the great love of your life walk away from you.